Εκπαιδευοντας τη Ριτα

Εκπαιδευοντας τη Ριτα - Γιωργος Κιμουλης,Κατερινα Παπουτσακη

"Μπορουμε να αλλαξουμε εναν ανθρωπο;Και οταν το κανουμε θα μας ειναι το ιδιο ενδιαφερων;"
Δεν θα μιλισω για την υποθεση της παραστασης καθως περα απο το οτι υπαρχουν ενα σωρο σελιδες που αναφερονται σε αυτο, δεν θελω να την "σπασω" σε οποιον παει να την δει.
Εντυπωσιαστηκα απο το εργο....Περναει απλοχερα τοσα κοινωνικα μηνυματα, με τοσο απλο τροπο που σχεδον σε εκνευριζει....Μολις 2 ηθοποιοι, 2 ωρες, 1 μουσικη υποκρουση, ατελειωτο - και κυριως ευστοχο- χιουμορ...
Ο Γιωργος Κιμουλης απλα αξεπεραστος .Σιγουρα η καλυτερη ερμηνεια που εχω δει ποτε μου σε οτιδηποτε.Απορω πως μπορει και τα καταφερνει.....νομιζεις οτι οι ρολοι του ειναι πραγματικα αυτος, οτι δεν εχει μπει στην διαδικασια της ηθοποιιας, τοσο φυσικα...
Απο την αλλη δυστυχως θεωρησα οτι η Κατερινα Παπουτσακη ηταν πολυ λιγη διπλα του...Υπηρχαν στιγμες που δεν με επειθε -κυριως αυτες που επρεπε να προβαλει το παθος- αλλα ετσι και αλλιως ειναι υπερβολικα δυσκολο να σταθεις διπλα στον Κιμουλη...
Τα μυνηματα της παραστασης με ταρακουνησαν, με οδηγησαν σε παραλληλισμους και πολυ σκεψη...νομιζω οτι οποιαδηποτε παρακατω αναλυση ειναι περιτη, ειδικα μετα των μυνηματων του εργου που αναφερονται στην αναλυση και αποδικωποιηση της τεχνης....
Εμενα η παρασταση μου εδωσε αφορμη να αλλαξω την οπτικη που βλεπω τη ζωη και την τεχνη, και πιστευω και επιμενω -για πρωτη φορα στη ζωη μου τοσο πολυ- οτι πρεπει να την παρακολουθησετε....

Περι παιδειας

"Και πρωτα απ'ολα τι εννοουμε λεγοντας παιδεια;Την πληροφορια, την τεχνικη, το διπλωμα εξειδικευσης που εξασφαλιζει γαμο, αυτοκινητο και ακινητο με πληρωμη την πληρη υποταγη του εξασφαλισθεντως ή την πνευματικη και ψυχικη διαπλαση ενος ελευθερου ανθρωπου με τεχνικη αναθεωρησης και ονειρικης δρομης με αγωνια απελευθερωσης και με διαθεσεις μιας ιπταμενης φυγης προς τα αστρα;" Μανος Χατζιδακης

Μετα το παραπανω κειμενο ισως και να ειναι περιτα αυτα που ακολουθουν, αλλα αισθανομαι οτι χρωσταω να τ α γραψω.
Η παιδεια ενος λαου καθοριζεται απο την καθημερινοτητα και οχι απο τα διπλωματα του.Τι παιδεια εχει αυτος που αφηνει το αυτοκινητο μπροστα σε ραμπα για ατομα με αναπηριες;αυτος που πεταει το τσιγαρο του στη θαλασσα;αυτος που καιει δαση για λευτα;αυτος που παρακολουθει την ζωη του "εθνικου παπαρο-σταρ" και εχει στη δισκοθηκη του τον κατμαν;Γιατι ενας γιατρος που ακολουθει τα παραπανω εχει παιδεια ενω ενας σκουπιδιαρης οχι;ποια η διαφορα τους;
Και δυστυχως αυτοι που εκπαιδευουν μας ποτιζουν με το ιδιο δηλητηριασμενο νερο που κανει τον κορμο μας να σαπιζει και γινεται οπως αυτον των ανθρωπων με "παιδεια"....
Εγω σταθηκα τυχερος, και ειχα σε αυτα τα 12 χρονια "εκπαιδευσης" μου τρεις καθηγητες που ειχα μου εδειξαν πως να ποτιζω μονος μου τις ριζες μου εξεταζοντας τις πηγες νερων που μου προσφερονται και να ανθιζω για ολους, ειτε καποιοι βλεπουν τα ανθη μου ασχημα ειτε τα βλεπουν γεματα ενεργεια.Σε ολους στην ταξη τα ιδια λεγανε, αλλα ποσοι λιγοι τους ακουγανε και ποσοι λιγοτεροι τους καταλαβαιναν κανεις δεν ξερει....
Κυριοι Σταθη,Βασιλη,Αριστειδη σας Ευχαριστω...

When there is nothing left to burn...

.....You have to set yourself on fire.
Μετα τις μεγαλες φωτιες του καλοκαιριου η Ελλαδα δεν θα ειναι ποτε πια ιδια.Σε αυτες τις φωτιες -για ακομη μια φορα- οι ευθυνες φορτωθηκαν στο κρατος, που δεν μπορεσε να ανταποκριθει σωστα απεναντι σε αυτο το μεγαλο κινδυνο....
Η πραγματικοτητα ειναι οτι μεσω αυτων των πυρκαγιων ειδαμε τους εαυτους μας...Οπου και να αποδιδαμε ευθυνες, στη πραγματικοτητα ξερουμε οτι αυτες τις πυρκαγιες τις αναψαμε εμεις.
Εμεις που πεταμε οπου να'ναι τα σκουπιδια μας, εμεις που δεν σεβομαστε την υπολοιπη φυση, εμεις και η μανια μας για πολυτελειες και φιγουρα,εμεις και μονο εμεις...
Αυτες οι πυρκαγιες μας εκαναν να δουμε ποσο ευκολα χανουμε αυτα που θεωρουμε δεδομενα.Η ομορφια, η ρομαντικοτητα, η ιστορια, ο αερας αυτου του τοπου ποτε δεν θα ξαναειναι ιδια.Καταφεραμε να καταστρεψουμε αυτα που μας χαρακτηριζαν, αυτα που μας ευχαριστουσαν, αυτα που μας επετραπαν να αναπνεουμε.
Πριν εδωσα εμφαση στο "υπολοιπη", και θα συνεχισω να δινω μεχρι να καταλαβουμε οτι δεν ισχυει το "ανθρωπος και φυση" αλλα μονο το "φυση".Ειμαστε κομματι της φυσης και οσο την καταστρεφουμε για χαρη μας, τοσο θα καταστρεφουμε και εμας...
Τωρα πια δεν εχουμε και πολλες επιλογες.Η μετανιωνουμε για οτι προκαλεσαμε και προσπαθουμε να επανορθώσουμε ή μοιραζουμε τις ευθυνες δεξια-αριστερα μεχρι που θα ερθει η στιγμη να καψουμε τους εαυτους μας....